Huis Den Beijerd

Geschiedenis 
Een beijerd ('beyerd' of 'beyaard') is een soort passantenverblijf.  Het was onderdeel van het Sint-Joris Gasthuis dat in 1333 werd gesticht door Heer van Oirschot, Rogier van van Leefdael en zijn vrouw Agnes van Kleef. Dit gasthuis bestond uit diverse gebouwen, met een kapel en een boerderij. De beijerd uit 1500 diende als eet- en verblijfszaal voor gasten; pelgrims die een bedevaart maakten.

Pelgrims en zieken
Bedevaarten waren vaak een vorm van boetedoening. Pelgrims mochten één nacht in de beijerd blijven, ze kregen een maaltijd en een bed. Na de ochtendmis werden ze weer op pad gestuurd,. Het hoogtij van de pelgrimstochten lag tussen 1450 en 1600. Het niveau van de pelgrims werd in de loop der tijd lager. Het waren vaak misdadigers die met een bedevaartstocht op een makkelijke manier van hun schuld af of zwervers die probeerden in de beijerd op een goedkope manier aan een maaltijd en een bed te komen.
Tijdens de protestantse overheersing verloor het gasthuis langzaam deze functie. Het hoofdgebouw werd een woning en de beijerd werd gebruikt als paardenstal. 

Gasthuis 
In de gebouwen van het gasthuis werden zieken, ouderen, gebrekkigen en daklozen verzorgd. In de 19e eeuw gingen enkele zusters Franciscanessen van Oirschot dit doen. Het gasthuis en aantal zusters groeide snel. De functie van het gasthuis – ouderenzorg – is tegenwoordig niet echt veranderd. De zusters zijn verdwenen; het gasthuis is nu het woonzorgcentrum Joriszorg.

Huis Den Beijerd
In de 20e eeuw zat in het pand de frituur van Piet van Haaren. Rond 1970 is het pand gerestaureerd. Het is een rijksmonument met unieke accoladebogen boven de ramen aan de kopgevels. Het gebouw heeft nu een woonfunctie.